Een weekje verder


-28 januari 2016, 14.30 uur- 

Inmiddels weet ik al een week dat ik binnenkort word opgenomen voor 12 weken. De dag nadat ik het had gehoord kreeg mijn astma maatje al te horen dat ze een week later kon beginnen met haar revalidatietraject, “wow, dat gaat snel dacht ik nog”. Aangezien er toch wat dingen gekocht moesten worden voor het verblijf daar, nachtkleding, sportbroek, lekker zittende broeken voor in de avond (die ik heb kunnen echt niet meer), extra haarborstel, en nog een aantal kleine rommel dingetjes. 

Samen met Dave ben ik dan ook maar even op pad geweest afgelopen week en ligt alles nu rustig in een koffer te wachten tot ik er heen mag. Na het uurtje kleren passen en kopen was mijn energie weer behoorlijk weg en heb ik ‘s middags maar weer een paar uurtjes slapen.

Verder gaat de week rustig voorbij, dag in, dag uit… de ene dag voel ik me fitter dan de andere dag, een enkele nacht slaap ik beter dan vele andere nachten, de ene dag kan ik wat doen, een andere dag ben ik al blij dat ik mezelf heb aangekleed en de hele ochtend ritueel, inclusief Damaris uitlaten achter de rug heb. 

Overdag probeer ik iets in huis te doen, een paar kleine boodschapjes om er toch even uit te zijn of even naar het werk te gaan. Daarnaast teken ik met enige regelmaat, ooit wilde ik een mandala-symbolen kaartset maken, ik vond dat wel een leuk idee om nu maar mee bezig te zijn. Inmiddels begint deze al aardig vorm te krijgen, nog een 14-tal kaarten tekenen en dan bij allemaal nog 4 namen neer zetten 4 woorden met allemaal een eigen betekenis, een woord voor de dag, het verleden, de nacht en de toekomst. 

Gister ben ik niet gebeld, dus komende woensdag mag ik nog niet beginnen aan mijn revalidatie traject, nu komende woensdag afwachten…