En nu thuis…

-14 januari 2018-

Inmiddels ben ik inmiddels weer een kleine week thuis, hoe nu verder? Er is alweer een hoop gebeurd, afgelopen woensdag hebben we vooral samen lijstjes gemaakt waar ik weer heen moet en wat we dan allemaal willen vragen. En heb ik voor mezelf doelen gemaakt…
Mijn doelen:
* Conditie opbouwen
                  - Meer en langere rondes met Damaris gaan lopen, dit opbouwend met een kleine ronde kunnen lopen zonder
                    klachten (700 meter) naar de grote ronde (3000 meter).
                  - Eens in de week zwemmen om mijn conditie proberen op te krikken.
                  - Samen met de fysio-fitness om tafel om stappenplan te maken om mijn conditie weer op te krikken.
* Afvallen, minstens 15 kilo.
* Longen onder controle krijgen
                  - Zorgen dat de longen minder snel en heftig gaat reageren.
                  - Zorgen dat mijn medicijnen weer kloppen bij mijn longen.
                  - Long-stappen-plan bij werken.

Zo begon afgelopen donderdag het bellen voor afspraken, dat ging als gesmeerd, de één na de ander en ook op vrij korte termijn, heerlijk dat schiet op. Dan kijk ik in mijn agenda en schrik eigenlijk hoe vol hij staat, soms afspraak op afspraak met net genoeg tijd om van a naar b te komen… Dat is niet echt heideheuvels… Ik kies er uiteindelijk voor om de planning zo maar te laten, het is maar een week met 3 hele volle dagen, daarna lopen de afspraken wel uiteen en zullen sommige dingen helemaal verder niet nodig zijn. Ondertussen heb ik een schrijfblokje gevonden waar ik alle vragen die we samen op papier hebben gezet in kan zetten, dan kan ik daarin ook meteen de aantekeningen maken als ik ergens ben geweest.

Daarna komt de buurvrouw van een stuk verderop even langs, zelf heeft ze ook een longziekte en wil even weten hoe het gaat, wat ik aan mijn observatie heb gehad en hoe ik nu verder ga. Ik vertel mijn verhaal en geef ook aan dat ik meer wil bewegen en erover zit te denken om naast fysio-fitness te gaan zwemmen bij een speciale groep voor chronisch zieken. Het lijkt haar ook leuk om dat te gaan doen, dus we pakken onze agenda’s en kijken welke dag het beste uitkomt, dat gaat snel, dan bellen naar het zwembad en er is op donderdag nog plek voor 2 personen. Ik kan wat van mijn lijstje afstrepen en ik heb weer een doel die invulling krijgt. Verder hebben we een heerlijke kletsochtend met lekkere koppen thee erbij. Daarna is het tijd om even te rusten.

’s Middags bedenk ik me dat ik maar eens moet gaan kijken welke rondes ik met Damaris door het park kan lopen en hoe ver dat ongeveer is. Als ik iedere dag één of 2 van die rondes loopt, op schrijf welke en hoe het ging, kan ik gaan kijken of het steeds ietsjes beter gaat en ietsjes verder kan. Google-maps erbij, een printje ervan maken op papier, de meetlat en schaalverdeling erbij en kijken, hup, hup, hup, meet, meet, meet, reken, reken, reken en tadaa, gefikst! Weer een puntje van mijn to-do lijst af. Nu moet ik het nog gaan doen, dus laat de regen maar verdwijnen en de zon doorbreken! Dat motiveert heel wat meer dan dit grijze, grauwe, vochtige weer.

Eind van de middag ga ik even fitnessen bij de fysio, eerst even bespreken hoe nu verder en dat gaat snel. De fysiotherapeut is het met me eens en komt nog met een paar goede tips, wat is dat fijn! Weer een puntje van mijn to-do lijst af. Het sporten gaat goed, gelukkig zijn mijn beenspieren niet enorm terug gedenderd in kracht. Daarna lopen, op het laagste niveau (waar ik tijdens mijn revalidatie 2 jaar geleden mee ben begonnen) 3 van de 4 rondes hou ik vol, 3 minuten lopen 2 minuten rust, op naar beter! Volgende week gaan we verder oefenen en over een tijdje hoop ik er weer te zijn.

Dan heb ik weekend, vrijdag rommel ik heerlijk thuis aan, wat heerlijk even niets hoeven. Mijn dag begint dan ook met uitslapen, ergens rond 11 uur kom ik beneden, Damaris kijkt me slaperig aan, ook zij heeft heerlijk liggen slapen. ’s Middags ga ik boven lekker hobby-en, een mooie dromenvanger maken. De dag is snel voorbij, dat krijg je als je laat uit bed komt.

Het weekend gaat ook snel voorbij, zaterdag help ik Dave met de badkamer waar mogelijk is, ’s avonds moet ik het vergelden en ben ik super benauwd en beland ik voor 9 uur al in bed, waar ik zondagochtend rond 10 uur weer wakker word. ’s Middags een verjaardag en ’s avonds zit ik heerlijk voor de bank leuke uitjes voor onze vakantie te bekijken. Wat is Kroatië toch een mooi land!

Fijn week iedereen!