Het buisje

-24-03-2016-
Daar zit in dan, op bed, net even geslapen, mijn misselijkheid is minder, de paracetamol doet zijn werk en ik ben mijn buisje kwijt. Jullie zullen denken? Wat is er aan de hand. Vandaag moest ik voor controle terug naar het ziekenhuis, vorige week kwamen ze tot de ontdekking dat ik een oorontsteking had. Ik had al een klein vermoeden, dit werd direct bevestigd toen de KNO-arts in mijn oor keek, “uw buisje is er bijna uit mevrouw, zullen we hem helemaal maar weg halen?”. Na het nodige gepluk in mijn oor was hij daar, het buisje. Over een week mag ik terug komen en gaan ze opnieuw een buisje plaatsen, in 4 weken tijd 4 keer naar de KNO :-(

Gistermorgen samen met Stephanie, Cindy en Elise even eruit geweest, even samen naar de kringloop winkel en op de terug weg samen eten bij het Hoge Erf, daar aangekomen zagen we de gemiste telefoontjes van Diana, een ex-medebewoonster. Zij en Cobi (ook een ex-medebewoonster) waren op zoek naar ons, ze kwamen ons verrassen met een bezoekje. Ook zij kwamen naar het Hoge Erf om daar met ons een broodje te eten. Na afloop gaan we samen nog even op de foto en dan terug naar Heideheuvel, een kopje thee en dan door naar het Venster.

Op het venster begin ik met glas graveren, voor het eerst. Best wel spannend om zo op glas te krassen met een dremel. Na anderhalf uur heb ik voor het eerst iets gemaakt op glas, ik ben er zelf best wel trots op! 

Inmiddels is nog een ex-bewoner van Heideheuvel even op bezoek. Samen drinken we een bakkie en dan gaan we door naar het avondeten. Na het avondeten drinken en kleuren we nog wat en dan duik ik mijn kamertje in.

Vanmorgen had ik niets op de planning en ben ik naar het klooster geweest met mijn spiegel reflex camera. Daar heb ik foto’s gemaakt van het oude klooster en daarna naar de nieuwe gedeelte geweest. Daar heb ik een tijdje in de stilteruimte gezeten, ervoor ligt een labyrint, deze heb ik gelopen, dat is best gek, je hebt het gevoel veel rondjes te lopen en dan sta je ineens in het midden, en zo loop je er ook weer uit. Op de terugweg naar Heideheuvel 2 cachejes (GeoCaching) gevonden. De eerste was snel gevonden, de tweede was een flinke zoektocht. De cache lag in de buurt van de ambulance garage en het ambulance personeel was nieuwsgierig, ééntje weet waar hij ligt, hij haalt zijn collega’s erbij en ik mag uitleggen wat ik doe en zoek. Samen zoeken we en dan vinden we hem. Hij is echt super leuk verstopt!

Terug op Heideheuvel samen puzzelen, lunchen en dan door naar het ziekenhuis, waar mijn verhaal vandaag ook mee begon.